ရထားဥၾသသံေတြမၾကားမိပါဘူး
အိမ္ျပန္ခ်င္စိတ္ကေတာ့
ဘယ္လိုမွထိန္းခ်ဳပ္လို႕မရ
လြမ္းလွတဲ့ အေမ့အိမ္
။.................။
ဒီအခ်ိန္ဆို
ျပန္လာမယ္ဆိုတဲ့အေတြးနဲ႕
အေမေမွ်ာ္ေနမယ္
သိတယ္
အခ်ိန္နဲ႕ဘ၀ကို
ကိုယ္တိုင္ထုဆစ္တာမဟုတ္ေတာ့
သူတို႕အလိုက်
စီးေမ်ာေနရမွာပဲေလ
။..............။
ဘယ္ဆီပဲေရာက္ေရာက္
ေမတၱာတရားနဲ႕လြမ္းၿခံဳထားတဲ့
အေမ့အၿပံဳးလွလွကို
လြမ္းတယ္
က်န္းမာေရးဂရုစိုက္ဖုိ႕
မွာတက္တဲ့
အေမ့ရဲ႕ ကရုဏာကိုလဲ
လြမ္းတယ္
ပညာေရးအေလးထားဘို႕
အလင္းျပတဲ့အေမ့ၾသ၀ါဒကိုလဲ
လြမ္းတယ္
။................။
အႏုသယကိုျဖတ္ဖို႕
ရဟန္းအျဖစ္ဖန္ဆင္းေပးခဲ့ေပမဲ့
(အၿမဲတမ္းမဟုတ္ခဲ့ေတာင္)
အိမ္ျပန္ခ်ိန္တန္ရင္ေတာ့
အေမ့ကိုတမ္းတတက္တာ
အေသအခ်ာပဲ
။.............။
အေမ့ရင္ခြင္နဲ႕ ကြဲကြာခဲ့တာ
အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္
လြမ္းတယ္
ရထားဥၾသသံမၾကားလဲ လြမ္းတယ္
။...............။
No comments:
Post a Comment