၀ါဆိုလရာသီ တစ္ခုပါပဲ။ မိုးတြင္းကာလာဆိုေတာ့ ေအးခ်မ္းမႈလဲရွိ၏။ မဟာေဗာဓိေစတီေတာ္ ပရ၀ုဏ္ထဲမွာေတာ့ လူမ်ိဳးေပါင္းစံု ဘုရားရွင္ကို ပူေဇာ္ဦးခိုက္ေနၾကလို႕၊ ျမင္ကြင္းက ၾကည့္ႏူးစရာ အတိပင္။ ကိုယ္တိုင္လဲ သူတို႕နဲ႕၀င္ေရာလိုက္မိသည္။ ၀င္ေပါက္နဲ႕အတည့္ျဖစ္တဲ့ အာရံုခံတန္ေဆာင္းထဲက ဘုရားရုပ္ပြားေတာ္ ေရွ႕ေတာ္ေမွာက္မွာ အေနကဇာတိသံသာရံ အစခ်ီတဲ့ အေနကဇာတင္ ဘုရားရွိခိုးရြတ္စဥ္ကို အသံတိက္ ရြတ္ပြား ပူေဇာ္လို႕။ အသံမတိက္လို႕ကလဲ မျဖစ္ေပ သူမ်ားေတြ အာရံုျပဳေနတာ အေႏွာက္အယွက္ ျဖစ္သြားႏိုင္၏။
ဘုရားတစ္ဆူေရာက္တိုင္း အေနကဇာတင္နဲ႕ဘုရားရွိခိုးျခင္းျပဳတက္တဲ့ အက်င့္ေလးကေတာ့ စြဲထင္ေနေလ၏။ ကိုယ့္အတြက္ ဆုေတာင္းျခင္း အမႈကိုေတာ့ ဘယ္အခါမွမျပဳတက္ခဲ့။ ဒါလဲေကာင္းပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ ဘုရားေရွ႕သြားၿပီး အပူတိုက္သလို ျဖစ္သြားႏိုင္၏။ မိဘမွအစျပဳ၍ ေက်းဇူးရွိခဲ့ဖူးတဲ့ သူေတြအတြက္ေတာ့ က်န္းမာခ်မ္းသာ ပါေစေၾကာင္း ဆုေတာင္းေမတၱာပို႕သ ေပးျဖစ္၏။ နည္းနည္းေလးျပဳမိလိုက္တဲ့ ကုသိုလ္ေလးနဲ႕မတန္ေအာင္ကို ပို႕ပစ္လိုက္၏။ အေၾကြးေတာင္ က်န္သြားေသးသလားမသိေပ။ မတက္ႏိုင္ ေစတနာေတြပိုသြားမိတာကိုး။
ဘုရားပရ၀ုဏ္ကို လက္၀ဲလား လက်္ာလားေတာ့မသိ ရစ္ပတ္မိ၏။ ဘယ္လိုပတ္ရမည္လို႕ေတာ့ ဘုရားေဟာခဲ့လား မေဟာခဲ့လားမသိေပ။ အဆင္ေျပသလို ပတ္လိုက္တာပဲ ေကာင္း၏။ ေဗာဓိေညာင္ပင္ ေအာက္မွာ တစ္ႀကိမ္ထပ္ၿပီး ပူေဇာ္မိျပန္၏။ ဒါက ေရာက္တိုင္းလုပ္ရိုး လုပ္စဥ္တစ္ခုပင္။ ေနရာလြတ္မရွိ၍ အဆင္မေျပလွ်င္ေတာ့ ၀တ္ပ်က္မိသည္လည္း ရွိ၏။ ရြတ္ပြားနည္း၊ ရွိခိုးဦးခ်နည္း၊ ပူေဇာ္နည္းအမ်ိဳးမ်ိးတို႕ျဖင့္ ဘုရားရွင္ကို ကိုင္းရႈိင္းေနၾကသည့္ ျမင္ကြင္းသည္ ေတြ႕ခါစမွ ဆန္းသေယာင္ ရွိေသာ္လည္း အခုေတာ့ ေနသားက်သြားၿပီျဖစ္၏။ ဒါေပ့ါ လူအမ်ိဳးအမ်ိဳး၊ ဘုရားရွိခိုးအမ်ိဳးမ်ိဳး ျဖစ္ေတာ့မွာေပါ့။
ဘုရားရွင္ဟာ သူ႕အတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး ႏိုင္ငံတကာကေန လာေရာက္ပူေဇာ္လွဴဒါန္းၾကတဲ့ ေငြေတြကို စာရင္းမ်ားစစ္သလား၊ တရားမရွိေသးတဲ့ ရွင္သစၥာလာတာကို သက္ရွိထင္ရွားမ်ား ရွိမည္ဆိုလွ်င္ ေမာဃပုရိသ (ဟဲ့ ငမိုက္သား) လို႕မ်ား ႏႈတ္ဆက္မလားလို႕ မဆီမဆိုင္ စဥ္းစားမိေသး၏။ သူမ်ားေတြကို တရားေလး ႏွလံုးသြင္းမယ္မရွိပဲ ေရာက္တက္ရာရာမွာ ေပါက္တက္ကရေတြ စဥ္းစားတက္တာလဲ အက်င့္တစ္ခုလို ျဖစ္ေနေတာ့၏။ ဘုရားရွင္ကေတာ့ ကိေလသာ ကုန္ၿပီးသားဆိုေတာ့ အလွဴေငြအေၾကာင္းလဲ စဥ္းစားမည္ မဟုတ္ေပ။ ကိုယ့္ဟာကိုသာ မေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ စဥ္းစားေနမိသည္သာ။
အကယ္၍ ဘုရားရွင္ဟာ ၀င္ေငြစားရင္ကို သိခ်င္တယ္ဆိုရင္လဲ ျမန္မာျပည္မွာေကာ တျခားဗုဒၶဘာသာ တိုင္းျပည္တိုင္းမွာပါ စိတ္ခ်ရမယ့္ စာရင္းစစ္ေတြငွားထားဖို႕ပဲ ရွိေတာ့သည္။ လစဥ္ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္ႀကီးမွာ အရွင္ဘုရားအတြက္ ဒီလလွဴဒါန္းေငြကေတာ့ ဘယ္ႏွစ္သန္း၊ ေရႊထည္ေငြထည္၊ ေက်ာက္သံ ပတၱျမားကေတာ့ ဘယ္ေလာက္ပါ။ မဟာျမတ္မုနိမွာေတာ့ဘယ္လို စသျဖင့္ လစဥ္ရွင္းတမ္းေလးေတြကို တင္ျပခိုင္းထား ရေပမေပါ့။ ကိေလသာကုန္ၿပီးသား ျဖစ္ေလေတာ့ စာရင္းစစ္ဖို႕မရွိ သမဏခ်မ္းသာအတိနဲ႕ ေနသြားႏိုင္၏။ ၾကည္ညိဳဦးခုိက္ မိေတာ့သည္။
ကိုယ့္လွဴတာလဲမဟုတ္ ကိုယ္နဲ႕လဲမဆိုင္ပဲ စပ္စပ္စုစုသြားၿပီး စဥ္းစားမိေနပါေပါ့လား။ ဘုရား လာဖူးတာ ကုသိုလ္ရဖို႕ဆိုတာ ေမ့သြားတယ္။ စိတ္ကိုျပန္စုစည္းလိုက္မိ၏။ ဂုဏ္ေတာ္ကို အာရံုျပဳလို႕ ေစတီေတာ္ကို တစ္ပတ္ပတ္ၿပီး ျပန္ထြက္ခဲ့မိေတာ့သည္။ ၾကာလွ်င္ ဘုရားေရွ႕မွာ လွဴဒါန္းထားတဲ့ေငြေတြကို ကိုယ္ပါ လိုခ်င္မိေတာ့မည္။ ခိုးခ်င္စိတ္ေပၚလာလွ်င္ အခက္သား။ အရွင္ဘုရား ေနာက္တစ္ေန႕မွာ လာေရာက္ ဖူးေမွ်ာ္ပါဦးမည္ဘုရား။ စိတ္ထားေလးျဖဴေအာင္ ျပင္ပီးေတာ့ လာပါမည္ဘုရား။
No comments:
Post a Comment