Thursday, July 22, 2010

စာေရးဆရာ



စာေရးဆရာ

သူငယ္ခ်င္း။ ။ မင္းရဲ႕အသက္ေမြးမႈကို မင္းဘယ္လိုစီမံသလဲ။

အျခားသူငယ္ခ်င္း။ ။ စာေရးပါတယ္။

သူငယ္ခ်င္း။ ။ ဘာစာေတြေရးသလဲ၊ ေဆာင္းပါးလား ၀တၳဳရွည္လား။

အျခားသူငယ္ခ်င္း။ ။ အေဖဆီကို ေရးတာပါ။


သူျဖစ္ေနပီ

အေဖ။ ။ သား၊ ဂ်ာ၀ါဟာ လာလ္ ေနရူး ဟာ မင္းအရြယ္မွာ အတန္းေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ေနပီ။

သား။ ။ အေဖ့အရြယ္မွာေတာ့ သူဟာ အိႏၵိယ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ျဖစ္ေနပီ အေဖ။


သတၱိရွိသူ

တိရာစၦာန္ရံုထဲတြင္ လူအုပ္ႀကီးသည္ ျခေသၤ့ေလွာင္အိမ္ေဘး၌ ရပ္လွ်က္ရွိေနၾက၏။ ျခေသၤ့သည္ က်ယ္ေလာင္စြာ ဟိန္းလိုုက္ေသာ္အခါ ရပ္ၿမဲရပ္ေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္ကလြဲလို႕ အားလံုးသည္ ထြက္ေျပး ၾကေလ၏။

အဲဒါကိုျမင္ေတာ့ ... ထြက္ေျပးၾကတဲ့ထဲက လူတစ္ေယာက္က “ ခင္ဗ်ား မေၾကာက္ ဘူးလား” ေမးေလ၏။

Justify Fullသူျပန္ေျပာလိုက္တာကေတာ့..... “ မေၾကာက္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က (အိမ္ေထာင္က်) မိန္းမရၿပီးၿပီ” ဟူ၏။


တူညီခ်က္

ဆရာ၀န္။ ။ ခင္ဗ်ားရဲ႕ အသက္ေမြး၀မ္းေၾကာင္းမႈကေတာ့ တကယ္ဆိုးတယ္ဗ်ာ။ ခင္ဗ်ားဘက္က အမွားေလး တစ္ခ်က္ဟာ လူတစ္ေယာက္ကို ေျမႀကီးထက္ငါးေပးအျမင့္မွာ ႀကိဳးဆြဲခံရေစတာပဲ။

ေရွ႕ေန။ ။ ခင္းဗ်ား ေကာ ဘာထူးလဲ။ အေသးဖြဲဆံုးေသာ ခင္ဗ်ားရဲ႕အမွားေလး တစ္ခ်က္ကပဲ လူတစ္ေယာက္ကို ေျမႀကီးေအာက္ ငါးေပကို ေရာက္သြားေရာ မဟုတ္လား။


အိႏၵိယ ထုတ္ကုန္

တြမ္။ ။ အိႏၵိယဟာ အျခားႏိုင္ငံေတြ မထုတ္လုပ္ႏိုင္တဲ့ ဘယ္ကုန္ပစၥည္းကို ထုတ္လုပ္ပါသလဲ။

ဆာမူးလ္။ ။ အင္ဒီယန္းေတြကိုပါ။


No comments:

Post a Comment