Wednesday, June 23, 2010

နားထား



ဘ၀ဆိုတဲ့ တံခါးတစ္ခ်ပ္
ဖြင့္တက္ခဲ့တယ္ဆိုရံုနဲ႕
လူလို႕သတ္မွတ္ရမွာလား
လူ႕ လူ လူးတဲ့
ဒီသံုးဦးစားရင္းထဲမွာ
ဘယ္အရာဟာ သင့္အတြက္အထိုက္တန္ဆံုးလဲ
ကဲ ေမးၾကည့္လိုက္
(၀န္းက်င္ကို)

အမွားေတြ က်ဴးလြန္ေလတိုင္း
ေအာ္ သူက ဒီလိုပါလားဆိုတဲ့
နားလည္မႈ ငဲ့ျငာမႈေတြၾကားမွာ
ရိုးေျဖာင့္မႈနဲ႕ အမွန္တရားဟာလဲ
ယစ္ပူေဇာ္ခံရေပါ့
သူ႕ထိုက္နဲ႕သူ႕ကံဆိုတဲ့
စာနာသံေတြနဲ႕တင္
သူ႕လုပ္ရပ္ေတြကို အမွန္လို႕ ထင္ျပန္ေရာ

နားလည္တက္တဲ့လူေတြရွိသမွ်ေတာ့
သူ႕ဘ၀လဲ ရွင္သန္ေနမွာပဲ
သိၾကားမင္းလဲ မတက္ႏိုင္ေလာက္ဘူး
အရူးတစ္ပိုင္းနဲ႕ မိုက္ဇာတ္ခင္းမႈေတြ
စာနာေပးေလ ပိုကဲေလျဖစ္မွာပဲ
ကဲ
သူတို႕အတြက္ တရားစီရင္ခ်က္အသစ္ ထုတ္ၾကစို႕

အလိုရမက္ေၾကာင့္
ဘ၀ကိုေရစံုေမ်ာတာလား
ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ၿပီးေရာဆိုတဲ့ အေတြးနဲ႕
သမိုင္းကိုေရးထိုးရဲ႕တဲ့ သတၱိရူးကိုေတာ့
ၾသခ်ေလာက္ပါရဲ႕
သူလုပ္သေလာက္ တစ္ဖက္က ခြင့္မျပဳေလာက္ဘူးဆိုတာ
ထည့္မတြက္ခဲ့တာေတာ့ ညံ့ေသးတယ္

ဒီလိုနဲ႕ေလ
သူ႕နယ္ပယ္လဲ က်ဥ္းက်ဥ္းလာလိုက္တာ
မ်က္ႏွာေျပာင္တိုက္ပီး
ဟိုလူကိုလိုက္ ဒီလူကိုဖားနဲ႕
အင္း
သနားဖို႕ေတာင္မွ မသင့္တဲ့လူစားမ်ိဳး
ေနာင္မ်ားေတာ့
ဟိုးထား စားရင္းထဲမွာပဲ
သူ႕ကိုထားပစ္ခဲ့ၿပီး
ဒီလိုလူမ်ိဳးမ်ား
ေနာင္မ်ား ေရွာင္ရွားမယ္
ကဲ ေအးေရာ


No comments:

Post a Comment